woensdag 22 februari 2017

Interview: Bert Wagendorp over zijn uitgeverij Atlas Contact (Boekblad)

Hoe ervaren schrijvers de boekhandels, uitgevers en boekenvakorganisaties waar ze mee samenwerken? Uitgeverij Atlas Contact stelde een ton beschikbaar aan Bert Wagendorp, wiens nieuwe roman Masser Brock vorige week verscheen, voor de redactie en marketing van de opvolger van het uiterst succesvolle Ventoux.

Hoe zet de uitgeverij uw eerste roman na uw grote bestseller in de markt?
'Atlas Contact pakt het groot aan. Veel interviews en een speciale ‘Masser Brock-krant’ als bijlage bij de Volkskrant, mijn eigen krant. Er is veel aandacht voor de boekhandels en de boekhandelaren, iets wat ik zeer toejuich. Ik hou mijn hele leven al van boekhandels, het zijn mijn favoriete winkels. Als ik in het buitenland ben, is een boekwinkel zoeken het eerste wat ik doe. Het zijn plekken van rust en bezinning, vaak met bevlogen mensen. Als ik een bijdrage kan leveren aan het voortbestaan ervan, gewoon door er een middag of avond te gaan zitten, dan doe ik dat graag. Boekhandelaren hebben vooruitexemplaren ontvangen, er is een lange signeer- en interviewtoer gepland. Verder komen er radiospots, posters, advertenties en andere uitingen. Het maakt dat ik het even erg druk krijg, maar dat heb ik er graag voor over. Ik heb veel energie gestoken in het schrijven van Masser Brock, dan vind ik het logisch dat ik ook mijn best doe om het boek de wereld in te helpen. Ik schrijf graag, maar ik wil ook graag gelezen worden.'

Heeft Masser Brock eenzelfde bestsellerpotentie? Hoe managet de uitgeverij uw verwachtingen?
'Het is eerder andersom, ik probeer de verwachtingen van de uitgeverij te managen en zo mezelf te behoeden voor al te overspannen verwachtingen, ter voorkoming van teleurstelling. De uitgever zet in elk geval vol in op een bestseller. Maar zoals je weet is een bestseller moeilijk te plannen. Dat is maar goed ook, anders was de verrassing eraf. De eerste druk van Ventoux bedroeg 2000 exemplaren, dus daarvan was de verwachting niet zo hoog. Inmiddels zijn er geloof ik 160 duizend verkocht, het buitenland niet meegerekend.'

Klassieke vraag: hoe was het om na zo'n succes een nieuwe roman te schrijven?
'Masser Brock is mijn tweede roman, Ventoux heeft me het zelfvertrouwen gegeven dat ik dit genre aankan. Van extra druk was geen sprake. Ik ken de verhalen over ‘de tweede roman’ en hoe moeilijk dat is. Wat het gemakkelijker maakt, is dat ik niet hoef te leven van de boeken die ik schrijf. Ik heb mijn baan bij de krant en voorlopig wil ik die nog wel even houden – in tegenstelling tot Masser Brock, die dus niet in alle opzichten mijn alter ego is. Ik heb Masser Brock in de eerste plaats geschreven omdat ik er een ongelooflijk plezier aan beleef om achter mijn laptop een eigen wereld te scheppen.'

Zorgden tussentijdse uitgaven als de novelle Een zaterdagmiddag misschien ook voor voldoende afstand?
'De afstand tot Ventoux was er door de tijd: het is inmiddels bijna vier jaar geleden dat dat boek verscheen. Dat is ruim voldoende om dat avontuur achter me te hebben gelaten. Een zaterdagmiddag was een min of meer toevallig tot stand gekomen verhaal, dat ik niet nodig had om me los te maken van Ventoux – ik hoef me helemaal niet los te maken van Ventoux, want dat boek heeft me heel veel gebracht en ik kijk er altijd dankbaar naar, in de boekenkast.'

En hoe heeft de uitgeverij u daarbij geholpen?
'De uitgeverij heeft me geholpen met een erg goede redacteur, Bertram Mourits, en een geweldige eindredacteur, Emile Brugman. Plus een heel team van enthousiaste mensen die zich allemaal heel betrokken toonden en hun best deden.'

Merkt u dat u na een bestseller een andere status hebt gekregen binnen Atlas Contact?
Ja, natuurlijk merk je dat. Zoals ikzelf meer zelfvertrouwen heb gekregen door Ventoux, zo heerst er bij de uitgeverij ook de overtuiging dat mijn boek een groot publiek kan bereiken. Masser Brock is voor hen een belangrijk boek, ook puur vanuit commercieel oogpunt. Ventoux was dat aanvankelijk veel minder, ze waren ook heel tevreden geweest als er maar vijfduizend van waren verkocht.'

'Dat bedrag, waar ik zelf wel van opkeek, is voortgekomen uit de onderhandelingen die mijn agent Marieke Verhoeven en ik met Atlas Contact hebben gevoerd. Maar het is niet zo dat we dat als eis hebben gesteld, het voorstel kwam van directeur Mizzi van der Pluijm en marketingdirecteur Rianne Blaakmeer. En ik heb overigens niet mijn eigen team samengesteld. Gelukkig niet, ik had het druk genoeg met het schrijven. Ik heb alleen gevraagd of ik, net als met Ventoux, weer kon samenwerken met Emile Brugman, want dat was me heel goed bevallen. Verder heeft de vaste groep mensen die zich bij Atlas Contact bezig houdt met pr, marketing etc. ook Masser Brock voor zijn rekening genomen. En, zoals gezegd, volledig naar genoegen. In de pr-fase heb ik mijn Volkskrant-collega Jos Collignon gevraagd of hij voor de speciale krant een tekening kon maken. Dat heeft hij gedaan en dat kon natuurlijk mede door het budget dat de uitgeverij voor het boek heeft vrijgemaakt. De samenwerking met Atlas Contact is dus wel intensiever, maar niet wezenlijk anders dan bij Ventoux het geval was.'

'Zeker. Tot dusver deden uitgeverijen daar nogal schimmig over. Daar willen ze bij Atlas Contact vanaf, en dat is goed. Het versterkt het vertrouwen, en alles wat het vertrouwen versterkt is oké.'

Atlas Contact bedankt nu ook lezers in herdrukken die fouten hebben gecorrigeerd of relevante aanvullingen hebben aangedragen. Een goed idee?
'Een heel goed idee. Ze hebben Masser Brock ook al voor publicatie naar een soort panel van geselecteerde lezers gestuurd. Het is goed om lezers erbij te betrekken, ik heb in mijn contacten met lezers rond Ventoux gemerkt hoeveel kennis en inzicht daar zit. Ik leer bij elke bijeenkomst nieuwe dingen over mijn eigen boek. De uitgeverij wil een intermediair zijn tussen schrijvers en lezers, dan is het ook logisch dat ze ernaar streven de lezer meer te laten zijn dan een boekenkoper.'
(Eerder verschenen op Boekblad.nl, 15 feb)

Geen opmerkingen: