dinsdag 5 februari 2013

Simon Garfield, 'Precies mijn type'


Deze posting is een test. Nadat ik Precies mijn type van Simon Gafield (Podium, 2012) heb ik gelezen, wil ik wel eens zien hoe de zeven verschillende lettertypes die Blogger beschikbaar stelt werken. Welke werkt bij de gekozen corpsgrootte het beste?

Ik ben gewoon te werken met Times New Roman, corpsgrootte 14 en zo min mogelijk wit tussen de regels. Dat ervaar ik als overzichtelijk en prettig leesbaar. Maar die keus heb ik al zo lang geleden gemaakt dat ik géén idee heb hoe andere lettertypes er ook alweer uit zien in mijn tekstverwerkingsprogramma (het antieke Apple Works).

Die modern aandoende schreefloze lettertypes als Gill Sans, Helvetica, Universe zien er toch ook fraai uit? En die tijdloze schoonheid van de Garamond: waarom gebruik ik die niet af en toe?

Dankzij Garfield ben ik me eindelijk bewust geworden van de rijkdom op mijn computer. Precies mijn type is een prettig ongestructureerde mengeling van interviews met ontwerpers, geschiedenis van letters, anekdotes uit de wereld van het grafisch ontwerp en interessante weetjes, die mijn blik op alles wat met boeken te maken heeft nog verder heeft verruimd.

Een zekere interesse in de technische kant van drukwerk is wel vereist om dit boek te waarderen. Zo specialistisch is Garfield wel. Maar voor wie er belangstelling voor heeft, is Precies mijn type een aanrader.

Nu nog bedenken of ik de Times op dit blog inruil voor een van de fonts in dit bericht – al betwijfel ik of ik de overstap ooit maak.

NB. Van boven naar beneden heb ik gebruikt: Arial, Courier, Georiga, Helvitica, Trebuchet, Verdana

Geen opmerkingen: