Even was de openbare bibliotheek landelijk nieuws. Tot aan het Financieele Dagblad meldde de media de aanstaande lancering van de b-reader. Ondanks dat het een sleutelproject is in de officiële branchestrategie bleek het een proefballon. Waarom? ‘Waarom niet,’ zegt Christine Kempkes. Als er maar over dit idee wordt gediscussieerd.
Dinsdag kwam het nieuws naar buiten. ‘In goed overleg met de Nederlandse uitgeefwereld en in samenwerking met een toonaangevende producent van consumentenelektronica komt de Bibliotheek met de B-reader’, staat er in de vernieuwde branchestrategie. ‘Deze e-reader draagt ons beeldmerk en biedt leden allerlei voordelen (korting op aanschafprijs e-reader, voorgeladen collectie e-books, toegang tot primeurs). Hieraan gekoppeld zetten we nieuwe abonnementsvormen in de markt.’ Het doel van de reader is: het vergroten van de landelijke merkbekendheid van de bieb.
Een dag later gaf Christine Kempkes, directeur van Amstelland Bibliotheken en voorzitter a.i. van de ocmmissie strategie en public affairs.van de VOB, in Boekblad toe dat het een proefballon is. ‘Deze strategienota is 7 juni unaniem aangenomen door mijn collega’s’, zei ze. ‘Maar de tekst was saai en zakelijk. De afgelopen weken hebben [Chris Wiersma] en ik de tekst dus herschreven. De baas van het bedrijf dat voor de redactie en vormgeving zorgde zei in die fase: als je echt vernieuwend wil, moet je met een B-reader komen.’
Meer uitgewerkt dan wat in de branchestrategie staat is het idee niet. ‘We stonden onder grote tijdsdruk,’ zegt Kempkes nu. Chris Wiersma, directeur van de bibliotheek Almere en namens het VOB-bestuur lid van de commissie strategie en public affairs, stond op het punt op vakantie te gaan. Daarvoor móést de nota af. ‘We hebben er twee keer over gepraat en gedacht: we gooien het erin. Als ik mezelf hoor praten, klinkt dat wel heel vrijblijvend. Zo is het ook niet. Maar we hebben niet een hele middag aan de tekentafel het idee uitgewerkt.’
Maar waarom gebruiken Kempkes en Wiersma een officieel vastgestelde nota voor het lanceren van een nieuw idee? ‘Ik snap wel dat het over het algemeen niet zo gaat. Normaal stel je een branchestrategie vast en gaat iedereen vier jaar hard werken om die te realiseren. Maar soms komen dingen op je pad en besluit je er iets mee te doen. We willen echt het gesprek hierover aanwakkeren. En of we dat nu over een paar weken op een andere manier doen of nu via de strategienota, dan krijg je dezelfde discussie. Op deze manier misschien zelfs meer.’
Op de social media werd het idee over het algemeen negatief onthaald. In de reacties op berichtgeving hierover bij ereaders.nl schrijft ene Bumba: ‘Daar zijn ze rijkelijk laat mee, dit had je enkele jaren geleden moeten doen toen e-readers nog >200 euro kostten. Wie trek je nog over de streep met zo'n B(keuze)-reader als je al een Sony voor nog geen 120 euro hebt.’ En George: ‘Te naief voor woorden. Toegevoegde waarde t.o.v. andere hardware? Ontwikkelen in goed overleg met de uitgeefwereld. HHAH... Yeah right, daar zit kennis. (...) Onvoorstelbaar, de branche der wanhopigen.’
Ook mensen uit de sector zetten vraagtekens. ‘In een markt waar de strijd tussen de giganten op het gebied van readers en tablets al in volle gang is (en de prijzen dus dalen, de kwaliteit toeneemt, enz) maak je met eigen hardware alleen een kans als je een apparaat hebt dat de andere overklast of op z'n minst evenaart,’ schrijft Edwin van Mijnsbergen op zijn blog. ‘Dat kost veel geld. Voor het bieden van een mooi pakket van toegankelijke content is de hardware zeker geen randvoorwaarde.’ K. van Hensbergen vraagt zich af of readers uitlenenen niet beter is dan verkopen.
Juist het feit dat een ogenschijnlijk serieus plan dat zo uitgevoerd leek te kunnen gaan worden, slechts een proefballon was, leek kwaad bloed te zetten. ‘Wat je van een B-reader mag vinden, ach...,’ schreef Eric-Jan Dol, ‘maar wat ik veeeeeel erger vind is dat Sleuterprojecten dus gewoon maar proefballontjes zijn, bladvulling vanwege een of andere opmerking van een directeur van een of ander bedrijf. Wat moeten subsidie verstrekkers wel niet denken?’ Ton de Kruyff en Jeroen de Boer schreven er satirische stukjes over.
Ondanks de scepsis, kritiek en ergernis zegt Kempkes, die de online discussies op de voet volgt, niet ontevreden te zijn met de eerste reacties. ‘Ik zeg maar: The beauty is in the eye of the beholder. Ik heb toch het idee langzaam stemmen opgaan om de ballon ook in de lucht te zien. Ik sprak ook vice-voorzitter Charles Noordam van de VOB. Die was positief. Hij zei: laten we dan eind augustus ook echt snel aan het werk gaan om te zien wat de voor- en nadelen zijn.’
Dinsdag kwam het nieuws naar buiten. ‘In goed overleg met de Nederlandse uitgeefwereld en in samenwerking met een toonaangevende producent van consumentenelektronica komt de Bibliotheek met de B-reader’, staat er in de vernieuwde branchestrategie. ‘Deze e-reader draagt ons beeldmerk en biedt leden allerlei voordelen (korting op aanschafprijs e-reader, voorgeladen collectie e-books, toegang tot primeurs). Hieraan gekoppeld zetten we nieuwe abonnementsvormen in de markt.’ Het doel van de reader is: het vergroten van de landelijke merkbekendheid van de bieb.
Een dag later gaf Christine Kempkes, directeur van Amstelland Bibliotheken en voorzitter a.i. van de ocmmissie strategie en public affairs.van de VOB, in Boekblad toe dat het een proefballon is. ‘Deze strategienota is 7 juni unaniem aangenomen door mijn collega’s’, zei ze. ‘Maar de tekst was saai en zakelijk. De afgelopen weken hebben [Chris Wiersma] en ik de tekst dus herschreven. De baas van het bedrijf dat voor de redactie en vormgeving zorgde zei in die fase: als je echt vernieuwend wil, moet je met een B-reader komen.’
Meer uitgewerkt dan wat in de branchestrategie staat is het idee niet. ‘We stonden onder grote tijdsdruk,’ zegt Kempkes nu. Chris Wiersma, directeur van de bibliotheek Almere en namens het VOB-bestuur lid van de commissie strategie en public affairs, stond op het punt op vakantie te gaan. Daarvoor móést de nota af. ‘We hebben er twee keer over gepraat en gedacht: we gooien het erin. Als ik mezelf hoor praten, klinkt dat wel heel vrijblijvend. Zo is het ook niet. Maar we hebben niet een hele middag aan de tekentafel het idee uitgewerkt.’
Maar waarom gebruiken Kempkes en Wiersma een officieel vastgestelde nota voor het lanceren van een nieuw idee? ‘Ik snap wel dat het over het algemeen niet zo gaat. Normaal stel je een branchestrategie vast en gaat iedereen vier jaar hard werken om die te realiseren. Maar soms komen dingen op je pad en besluit je er iets mee te doen. We willen echt het gesprek hierover aanwakkeren. En of we dat nu over een paar weken op een andere manier doen of nu via de strategienota, dan krijg je dezelfde discussie. Op deze manier misschien zelfs meer.’
Op de social media werd het idee over het algemeen negatief onthaald. In de reacties op berichtgeving hierover bij ereaders.nl schrijft ene Bumba: ‘Daar zijn ze rijkelijk laat mee, dit had je enkele jaren geleden moeten doen toen e-readers nog >200 euro kostten. Wie trek je nog over de streep met zo'n B(keuze)-reader als je al een Sony voor nog geen 120 euro hebt.’ En George: ‘Te naief voor woorden. Toegevoegde waarde t.o.v. andere hardware? Ontwikkelen in goed overleg met de uitgeefwereld. HHAH... Yeah right, daar zit kennis. (...) Onvoorstelbaar, de branche der wanhopigen.’
Ook mensen uit de sector zetten vraagtekens. ‘In een markt waar de strijd tussen de giganten op het gebied van readers en tablets al in volle gang is (en de prijzen dus dalen, de kwaliteit toeneemt, enz) maak je met eigen hardware alleen een kans als je een apparaat hebt dat de andere overklast of op z'n minst evenaart,’ schrijft Edwin van Mijnsbergen op zijn blog. ‘Dat kost veel geld. Voor het bieden van een mooi pakket van toegankelijke content is de hardware zeker geen randvoorwaarde.’ K. van Hensbergen vraagt zich af of readers uitlenenen niet beter is dan verkopen.
Juist het feit dat een ogenschijnlijk serieus plan dat zo uitgevoerd leek te kunnen gaan worden, slechts een proefballon was, leek kwaad bloed te zetten. ‘Wat je van een B-reader mag vinden, ach...,’ schreef Eric-Jan Dol, ‘maar wat ik veeeeeel erger vind is dat Sleuterprojecten dus gewoon maar proefballontjes zijn, bladvulling vanwege een of andere opmerking van een directeur van een of ander bedrijf. Wat moeten subsidie verstrekkers wel niet denken?’ Ton de Kruyff en Jeroen de Boer schreven er satirische stukjes over.
Ondanks de scepsis, kritiek en ergernis zegt Kempkes, die de online discussies op de voet volgt, niet ontevreden te zijn met de eerste reacties. ‘Ik zeg maar: The beauty is in the eye of the beholder. Ik heb toch het idee langzaam stemmen opgaan om de ballon ook in de lucht te zien. Ik sprak ook vice-voorzitter Charles Noordam van de VOB. Die was positief. Hij zei: laten we dan eind augustus ook echt snel aan het werk gaan om te zien wat de voor- en nadelen zijn.’
(Eerder gepubliceerd op Bibliotheekblad.nl, 27 jul 2012)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten