zaterdag 19 mei 2012

Kinderboekhandel De Kleine Prins (Weesp) viert jubileum met optimisme (Boekblad)


Kinderboekhandel De Kleine Prins in Weesp bestond vorige maand tien jaar. Eigenaar Nathalie van der Werf viert het jubileum volgende week zaterdag met een optimistische blik op de toekomst.

Op zaterdag 26 mei kunnen kinderen op de foto met Dikkie Dik en Dolfje Weerwolfje, worden er suikerspinnen uitgedeeld en verkoopt De Kleine Prins tal van aanbiedingen. Vanaf 17 uur organiseert Van der Werf een receptie: niet alleen omdat de winkel tien jaar bestaat, maar ook omdat ze zelf 25 jaar in het vak zit. Op 1 juni 1987 begon ze bij boekhandel Pölki in Amsterdam Zuidoost. Later werkte ze voor Bzztoh en Allmedia, voor ze in Weesp voor zichzelf begon.
Mogelijk doet het faillissement van Libridis een beetje afbreuk aan het feest omdat Van der Werf ‘niet een, twee, drie’ is overgestapt op CB. ‘Het kan zo anderhalve week duren voor ik weer nieuwe boeken krijg. Het is lastig nu dat ik klantenbestellingen niet kan leveren. En jammer van de boeken die niet meer retour mogen. Het is een kleine strop. Maar natuurlijk stuk minder erg dan wat mensen elders meemaken: 220 mensen die op straat staan in Limburg, waar toch al geen werk is. Heel triest.’
Het gaat wel goed met de winkel, zegt Van der Werf. ‘We plussen nog steeds. Wel merk ik dat de scholen in Weesp en Amsterdam Zuidoost die veel bij ons inkopen, minder te besteden hebben. Ze kregen in Zuidoost altijd heel veel subsidie, om onderwijsachterstanden in te halen, maar wordt teruggedraaid. Dus ik ben bang dat we de crisis dit jaar gaan voelen. Maar dat zei ik vorig jaar ook, en toen gebeurde het niet.’
Desondanks ziet Van der Werf de toekomst met vertrouwen tegemoet. ‘Er worden in Weesp veel nieuwe huizen gebouwd, die yuppen uit Amsterdam trekken. Dat is een groep waar geld zit. Ik zie nu al regelmatig nieuwe mensen in de winkel. Ook denk ik dat ik de grote naamsbekendheid van De Kleine Prins in Amsterdam Zuidoost nog altijd kan uitbouwen. Ik ben daar begonnen bij Pölki, heb mijn contacten meegenomen en via mond-tot-mondreclame is dat blijven groeien. Ik steek daar nog altijd veel tijd in.’
In het afgelopen kwart eeuw is het vak ingrijpend veranderd. Digitale boeken en internetbestellingen – niemand had daar toen ooit van gehoord, memoreert Van der Werf. ‘Mensen kwamen toen met recensies uit de Volkskrant naar de winkel. Dat besproken boek, dat wilden ze wel eens in het echt zien. Nou, de keren dat ik dát de afgelopen tien jaar bij De Kleine Prins heb meegemaakt kan ik op één hand tellen. Mensen zijn zo veel geïnformeerder dan vroeger.’
Het boekenvak was in de beginjaren ook ‘echt een mannending’, zegt Van der Werf. ‘Dat is sterk veranderd. Maar wat wel is gebleven, is dat het toch een stoffige boel is gebleven. Ook vorige week op de beurs viel het me weer op: het grijze muizengehalte is hoog. En waarom? Geen idee. Kennelijk trekt het vak toch een bepaald type mens aan. Het is geen bruisend, jong vak en dat zal wel nooit veranderen.’
Als derde opvallende verandering noemt ze de roerige tijden waarin het vak is beland. ‘Als Boekblad vroeger meldde dat een boekhandel failliet was, ging er een schokgolf door het vak. Nu vallen boekhandels met rijen tegelijk. Maar hopelijk is dat tijdelijk. Wat me wel altijd heeft geïrriteerd, is dat mensen een boekhandel begonnen als hobby. Vanuit een romantische liefde voor het boek: o wat leuk, een boekhandel, zo schattig. Nou, dag, het is keihard werken. Je hebt heel veel liefde nodig om het vol te houden in de boekhandel.’
Zelf denkt Van der Werf dat ze De Kleine Prins juist door haar passie en bevlogenheid overeind kan houden. ‘Je moet zorgen dat het spannend blijft in de winkel. Dat mensen daarom nog eens terug willen komen. Voor activiteiten hebben wij helaas niet de ruimte, maar met nieuwsbrieven en vooral de winkel zelf zorg ik voor die spanning. Het assortiment, de items die je eruit licht, de etalages, alles moet mensen nieuwsgierig houden naar wat je nu weer te bieden hebt. Daar moet je iedere dag mee bezig zijn.’
(Eerder gepubliceerd op Boekblad.nl, 16 mei 2012)

Geen opmerkingen: